ارتباط اختلالات هورمونی با اختلالات قاعدگی

زمینه و هدف : اختلالات قاعدگی شامل افزایش طول مدت قاعدگی و کاهش طول مدت آن و افزایش یا کاهش حجم خونریزی می توانند در اثر اختلال در هورمون های تیروئیدی، هورمون های گنادوتروپین و نیز برخی مارکرهای دیگر مانند پرولاکتین به وجود آیند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط سطح سرمی هورمون های تیروئید و جنسی با اختلالات قاعدگی در گرگان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 110 زن مبتلا به اختلال قاعدگی بدون اختلالات ساختاری در محدوده سنی 18 تا 40 سال مراجعه کننده به مطب های خصوصی متخصصین زنان و زایمان شهر گرگان طی مدت 17 ماه در سال های 88-1387 انجام شد. برای اندازه گیری سطح سرمی تستوسترون، tsh ، t3 ، t4 ، prl ، fsh و lh در روز سوم قاعدگی از افراد 5 میلی لیتر خون گرفته شد. همه آزمایش ها به روش الیزا انجام شدند. یافته ها : میانگین سنی افراد مورد بررسی 9/5±9/27 بود. بین وجود هیرسوتیسم با سطح هورمون ها به جز t4 رابطه معنی داری مشاهده نشد. بیشترین افراد مبتلا به بیماری اختلالات قاعدگی (7/42 درصد) در گروه سنی کمتر از 25 سال قرار داشتند. فراوان ترین اختلال قاعدگی مشاهده شده اولیگومنوره (6/33 درصد) و کمترین آمنوره (5/4 درصد) بود. بیشترین اختلال هورمونی مربوط به t3 46.3% و lh 44.5%  و کمترین اختلال مربوط به تستوسترون (4/5 درصد) بود. در مجموع 11 نفر (10 درصد) علایم هیرسوتیسم را داشتند. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که اختلال هورمون های t3 و lh در زنان مبتلا به اختلال قاعدگی فراوان ترین اختلال هورمونی می باشد.